مدل پیشنهادی برای ارزیابی و انتخاب سیستم حمل ونقل عمومی بهینه در شبکه های درون شهری

پدیده رو به رشد افزایش جمعیت و توسعه شهرها باعث ایجاد شلوغی، ترافیک و آلودگی محیط زیست می شود و بدنبال آن پیامدهای اقتصادی و اجتماعی بسیاری را موجب می شود. این مطلب یکی از مهمترین مشکلات و معضلات جوامع شهری است. استفاده از سیستمهای حمل و نقل عمومی کارا و موثر بعنوان یکی از بهترین راهکارها در جهت رفع این مشکلات در بین برنامه ریزان و مدیران شهری مطرح می باشد. اما از آنجا که احداث وراه اندازی سیستمهای حمل و نقل عمومی مستلزم صرف هزینه های زیادی است، لذا انتخاب بهترین سیستم حمل ونقل عمومی در شبکه های دورن شهری بطوریکه که تمامی جوانب اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را در بر بگیرد، نیاز به بررسی و ارزیابی دقیقی دارد. پایان نامه حاضر برآن است تا با شناسایی مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر انتخاب سیستم حمل و نقل عمومی، از دیدگاه خبرگان و متخصصان حمل و نقل به رتبه بندی انواع این سیستم ها، با استفاده از تحلیل آماری و در محیط فازی بپردازد. بدین ترتیب مدل مناسب و جامعی را برای انتخاب سیستم های حمل و نقل عمومی در اختیار برنامه ریزان و مدیران امر قرار دهد. در اولین قدم ازاین تحقیق، برای شناسایی پارامترهای موثر بر رتبه بندی سیستم ها، از روش تحلیل مولفه های اصلی(توزیع پرسشنامه بین خبرگان) و جهت تحلیل پرسشنامه روش تحلیل آماری ناپارامتریک بکار گرفته شد. در مرحله بعد جهت تعیین وزن پارامترهای شناسایی شده از روش بردار ویژه که درتحلیل سلسله مراتبیahp کاربرد دارد، استفاده گردید. در نهایت پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به پارامترهای شناسایی شده، برای هریک از گزینه های پیشنهادی، از تکنیک fuzzytopsis جهت رتبه بندی و تعیین اولویت این سیستم ها در دو مورد مطالعاتی از شهر کرج استفاده شد. با استفاده از مدل ارائه شده در شهر مذکور، برای کریدور شهید بهشتی گزینه مترو و برای کریدور جاده ملارد گزینه اتوبوس سریع بعنوان سیستم حمل و نقل عمومی برتر انتخاب گردید.